Papatyalar günese
Gül bülbüle asikmis.
Günes her aksam batar
Papatya yüreginetas basarmis.
Her gece terk edilir,karanlikta aglar,
Yapraklarini büzüp aklinca günese küsermis.
Günes Her sabah yeniden dogup papatyaya gülünce,
Garibim hemen kanar,sonuna dek açip çiçeklerini
Günese kucak açarmis
Bülbülse biraz uzaklassa gülden
Gül hemen yapraklarini islatir,boynunu büküverirmis
Uzaklarda geçen her günde biraz daha kaybedermis bülbül
gülü
Gül se çaresiz beklermis bülbülü
Sevsede söyleyemese,isteyip gülemese
Dikenini batiramaz ki sevdigine
Kastedermis güzel yüzüne,bülbül geri döndügünde
bulamazmis belki ayni yerinde
Iste o andan sonra geri dönüsü yetmezmis bülbülün,gülü
geri döndürmeye
Degil sevgisiyle sulasa,kanini akitsa köklerine
Günlerce sakiyip basucunda gecelerce yas tutsa
Gül geri dönmezmis bir daha
GÜL BEKLIYOR,GÜL AGLIYOR,ÇABUK OL BÜLBÜL GÜL ELDEN GIDIYOR.